Mijn karper koorts is pas echt ontstaan tijdens mijn vakantie in het departement de Lot, in Frankrijk. Ik viste zo nu en dan wel eens op karper en had natuurlijk ook de verhalen gelezen van de vissen uit Frankrijk.
Dus ik heb mijn hengel spullen meegenomen naar onze camping: Camping / Chambres d'hôtes Les Teuillères. Op nog geen 10 minuten (lopend) van de camping ligt namelijk een groot stuwmeer van 40ha. Het Lac du Tolerme en daar zouden Michel en ik wel eens wat vis uit gaan halen.

Op de camping een dag uitgezocht om te gaan vissen. We zouden 's morgens vroeg richting het meer gaan. Het is namelijk niet toegestaan te nachtvissen op het meer. 's Avonds de spullen in de auto en deze op een ruime afstand van de andere kampeerders gezet zodat ze ons niet zouden horen op het moment dat wij zouden vertrekken.

Bij het meer aangekomen zitten wij eerst met een slaperige kop de mooie omgeving te bekijken. De zon begint op te komen, de mist hangt boven het water, het is gewoon geweldig dat je dit als vroege vogel mee mag maken.



We zoeken de plek op die we eerder al hadden bepaald en tuigen de hengels op voor een lekker dagje aan de waterkant.

De spullen die we toen gebruikten staan niet meer in verhouding tot het materiaal wat we nu gebruiken. Maar wij waren er van overtuigd dat we die dikke biggen wel zouden vangen.



Het aas lag op zijn plek, nu is het alleen nog wachten op het geluid van de molen, want beetverklikkers hadden we ook nog niet.

De volgorde van de gevangen vissen weet ik niet meer dus heb het hier alleen over mijn ervaring en hoe ik de karper koorts heb gekregen (sorry mies ;-)).
De eerste run die ik kreeg was gigantisch, ik pakte geschrokken mijn hengel op en begon te draaien. Maar wat ik hoorde was een flinke klap en ineens geen spanning meer op de lijn, wat is dat nu? Michel vroeg of dat de vechtslip wel goed stond afgesteld en na controle was dat ook wel zo, ik heb hem eigenlijk eerder te los staan dan te strak. Snel weer een nieuwe onderlijn eraan geknoopt en op de zelfde plek terug gegooid.

Tijdens de discussie over wat dat dan geweest zou zijn komt er nog een karper aan het tuig trekken maar dit keer heb ik hem wel. Deze karper gaat er van door en trekt bijna al mijn lijn van de spoel. Dit was wel weer een moment dat ik dacht “dit gaat mis”. Ineens hangt weer de lijn helemaal slap. “Wat nu dan.....” is deze er ook af of komt die naar me toe? Er is maar 1 manier om daar achter te komen en dat is draaien heel snel draaien want dan heb ik in elk geval weer wat lijn op mijn spoel zitten. Op het moment dat mijn spoel weer halvol zit voel ik weer weerstand, YES hij zit er nog aan. Uiterst voorzichtig en bang om deze karper te verspelen dril ik hem richting de kant. Dit betekend nog wel dat de rest van de spoel nog vol gedraaid moet worden met mijn lijn.

Michel staat al in het water met een schepnet en die ziet als eerste de karper. Hij draait zich om en roept naar de kant “SWIEP..... VERSPEEL HEM NIET DEZE IS GROOT”.
Tja, zoiets had ik al wel gevoeld, dus roep terug dat ik mijn best ga doen. Daar sta je dan, weinig ervaring op het gebied van karpervissen en eigenlijk te licht materiaal. Maar na ruim een half uur kreeg ik het net van Michel met daar in mijn karper, een geweldig beest.



In die tijd hadden wij nog geen weegschaal dus alleen de meetlat erlangs en deze mooie karper was 75 cm. Mijn toenmalig persoonlijk record,



De vis is na de foto natuurlijk weer terug gezet.



Na deze hebben we nog wat karpers gevangen op het mooie stuwmeer, Lac du Tolerme. Alleen deze vis had bij mij de karper koorts opgewekt. Vanaf dat moment heb ik mijn spullen aangepast op de mooie sterke karper. Dat was voor mijn molen trouwens ook wel noodzakelijk want na een inspectie van het binnenwerk bleek er het een en ander niet meer op zijn plek te zitten en was deze molen ook niet meer te repareren. En zal er altijd de vraag blijven bestaan “wat is dat geweest daar in Frankrijk”

Nu zit ik bijna wekelijks aan de waterkant om zulke mooie vis te vangen en te bewonderen.

Ik weet zeker dat ik in de toekomst vast nog wel eens naar camping Les Teuillères ga om op Lac du Tolerme te gaan vissen. Dit water is nog niet zo heel oud en zeker nog niet zo commercieel als veel andere wateren in Frankrijk. Maar wil natuurlijk ook nog altijd weten wat mijn molen heeft gemold.

“I'll be back”

Swiep