Justin en ik hadden afgelopen weekend een trip gepland naar Vallee Lake. Een mooi meer in de Franse streek Picardie. Het was tot op het laatste moment spannend of het water ijsvrij zou zijn. Maar donderdag avond kregen we negatief bericht. Ons weekend moet worden verzet. Aangezien we al helemaal klaar waren om te gaan vissen besloten Justin en ik lekker te gaan vissen in de lage vaart in Almere... Die is wel open.

De vooruitzichten waren redelijk. 10% kans op neerslag, waarvan "een beetje" winterse buien. Verder in de nacht -1 tot in het noorden -3. Dat kunnen we hebben. Vol goede moed haal ik Justin zaterdag ochtend om half elf op. Met een heerlijk zonnetje in ons gezicht rijden we naar de lage vaart. We hebben allebei een nachtvispas voor de polder en mogen dus 's nachts vissen. Daarbij heeft de flevopolder bij de nachtvispas een extra hengel toegevoegd. Dus we zitten legaal met drie hengels te vissen. Beperking van de nachtvispas is dat je in bepaalde zones mag nachtvissen. We hebben ervoor gekozen het Kotterbos eens te proberen.

Eenmaal de juiste visstek gevonden wijst Justin mij op een ideale plek om eens heerlijk uit de wind in de zon te kunnen zitten. Het leek me een strak plan. Alleen ik keek even in de richting van de wind en stelde voor dat we misschien eerst de tent op zouden zetten. Dit was een wijs besluit, want het duurde tot het uitvaren van de eerste lijn dat we werden overvallen door een fikse sneeuwbui.



We zagen geen hand voor ogen, laat staan de overkant. Je zou denken dat het niet veel vocht mee brengt zo'n sneeuwbui, maar al snel werd het duidelijk dat we zo doorweekt zouden zijn. Schuilen leek ons de beste optie. We hebben geen haast, dus schuilen was wat we deden. Met zijn tweeën keken we hoe heel snel de grond bedekt werd met een laagje sneeuw. 

Als we eindelijk alle lijnen op hun plek hebben liggen nemen we plaats in de tent er proberen de kachel op te starten. We hebben zo'n geweldig kacheltje van een paar tientjes met een serie goedkope flesjes van de Action. Ik weet er zit verschil in Propaan en Butaan gas en ik weet dat deze flesjes bij een lage temperatuur bevriezen.... Maar we blijven het proberen en het houdt je bezig. Want in de winter verwacht je toch niet direct vis en zeker niet op de lage vaart. Maar ja je moet wat en we wilde toch echt een keer vissen. 

Als ik een nieuw flesje in de kachel heb geplaatst ziet het er naar uit dat deze toch echt even de temperatuur in de tent omhoog weet te schroeven terwijl de temperatuur buiten flink aan het zakken is. De gevallen sneeuw was weer gesmolten en had de stek veranderd in een blubber festijn. Weer valt er sneeuw, dat weer over gaat in regen en dan weer overgaat is ijzel. Buiten de tent zijn is geen pretje, dus een logische reactie van ons was eten koken. Dit keer stond er spaghetti a la moeder van Justin op het menu. Het prepareren van de maaltijd nam iets meer tijd in beslag dan voorzien omdat de pastasaus niet ontdooit was. In de zomer ontdooit dat snel, in de winter niet zo :)

Om 9 uur in de avond hadden we beiden onze slaapzak al opgezocht. Heerlijk in onze Trakker slaapzakken met extra deken. Ik had mijne al meerdere keren gebruikt. vorig jaar in de herfst onder een open brolly met 3 graden... heerlijk geslapen. Justin had zijn slaapzak gekocht op de CarpEvent en was benieuwd of de -1 te verdragen was. Ik denk dat het een uurtje of 11 was dat we, na het uitwisselen van ideen over een nieuw te gebruiken montage, allebei in slaap vielen. Wat een geweldige slaapzak en deken hebben we toch, want koud heb ik het niet gehad. Wel werd ik in de ochtend wakker van een enkele piep. Ik wacht op de run die moet volgen, maar die bleef helaas uit. Het zat me toch niet lekker, vooral niet toen er na 5 minuten nog een enkele piep te horen was. Ik besloot er toch maar uit te gaan en te kijken en dat was maar goed ook. Ik zag de top van de hengel waardoor de piep werd gegenereerd bewegen.



Ik besluit direct de hengel aan te slaan. Oh wat was die koud. Ik voel weerstand, veeeeel weerstand. Pas dan wordt me duidelijk dat één van de hengels van Justin uit de rodpod was gevallen, al mijn hengeltoppen stonden te dansen in mijn Rodpod en een spoel van één van Justin's hengels was zo goed als leeg. Het was IJS, veel IJS dat voorbij kwam drijven.



Alles was bevroren. Maar dan ook echt alles. Molens, hengels, piepers, swingers enz. enz. Doordat de wieltjes in de piepers vastgevroren waren, kregen we geen signaal dat er een grote ijsmassa de lijnen aan het meenemen was. De hengel van Justin met een bijna lege spoel kwam doordat het lood op de stek recht voor ons blijven liggen, maar de lijn was naar links meegenomen door de ijsmassa en trok de spoel twee keer zo snel leeg. De beetrunners waren in de vrijllop stand vastgevroren. De sluiting van de swingers was dichtgevroren, zodat de lijn er niet uigetrokken kon worden. We waren echt net op tijd, maar dit levert wel bijzondere plaatjes op. 



Met een kachel weten we de beetrunners te ontdooien zodat we de lijnen binnen kunnen halen. Dit vergt wel wat energie en inspanning. Als we eindelijk alles veilig weer binnen hebben is het niet meer donker en kan ik een paar foto's schieten wat een indicatie geeft van de grote hoeveelheid ijs die op onze spullen zit.

We krijgen kort nadat we een keteltje water hadden opgezet bezoek van Ruud. Hij was gisteren ook al even komen buurten en had Marco zo gek gekregen ook even te komen. Samen drinken we een kopje koffie en ze weten ons te vertellen dat het -5 is geweest vannacht. Dat verklaart een hoop. Als ze besluiten dat het beter is om weer naar huis te gaan in plaatst van een dagje ijsvissen, krijgen we nadat ze net weggereden zijn weer bezoek. Dit keer is het Jos van de KCA. Hij heeft een kan heet water bij zich en weer staan we met een lekker bakkie koffie aan de waterkant. De ijslaag wordt al snel minder terwijl we over van alles staan te praten. Ik besluit om in ieder geval de lijnen weer in het water te leggen. Dan heb je meer kans op vis. Als ook Jos afscheid neemt en weer op huis aan gaat, overleg ik met Justin. We gaan ook langzaam inpakken en richting huis.  



We hebben eindelijk weer eens langs de waterkant gezeten. En ondanks alle weertypes die we over ons heen hebben gekregen, heb ik genoten van de hele tijd. Verklaar ons maar voor gek, want dat moeten we wel zijn. Van mij mag het weer lente worden. Lekker vissen met een aangename temperatuur.