Maandag middag 12:00 uur. Toch nog even en dan ook de laatste keer deze vakantie dat ik kan vissen. Ik ga op een hele andere stek zitten dan normaal. Dit stuk kan ik ondiep vissen (1,5 meter) en diep vissen tot negen meter.

Ik vis met losse steuntjes en zet de hengels rondom mijn stek in alle richtingen. Twee gaan er met single haakaas en een kleine pva stick het water in. De andere twee op een bedje voer. Enkel, veel, zoet, vis en maïs... Van alles wat. Nu maar kijken wat en of het werkt.

Het is de hele ochtend zonnig en warm geweest. Er staat een flinke wind en er vormen zich nu donkere dreigende wolken die net langs me heen drijven. De zon is aan het verdwijnen en de wolken nemen de overhand. Het blijft wel drukkend warm en waaien.



Ik zit heerlijk te genieten van de natuur om me heen. Als er ineens iets lugubers voorbij komt drijven. Een verdronken puppy. Ik kan veel hebben maar dit was niet leuk om te zien. Ik hoop dat de persoon die dit op zijn geweten heeft zeer binnenkort eens hard valt. Tijden zijn val mag hij dan met zijn scrotum achter een scherp object blijft hangen. Dan druk ik mezelf nog zacht uit. Ik weet dat meerendeel van de mannen het inziet wat ik die persoon toe wens. Wat kunnen sommige mensen toch vreemd zijn. Neem dan ff de moeite om je hond te laten “helpen”. Ik denk dat ze niet de mentale capaciteit hebben om dat zelf te bedenken.



Het is nu net half vijf. Nog geen vis op de kant. Wel is er activiteit op een van mijn stekken. Flinke bruis plakkaten, maar geen aanbeet. Het weer is perfect. Het zonnetje wordt steeds afgewisseld met wat wolken. De dreigende lucht is verdwenen. Je zou niet zeggen dat het oktober is. Het lijkt ook wel of de vissen er ook nog niet van op de hoogte zijn. Ze moet nu toch wel eens beginnen met vreten om lekker dit de winter in te kunnen. Ze zullen daar wel mee beginnen als ik weg ben. Ik heb nu nog twee en een half uur vistijd. Er kan nog van alles gebeuren.



In mei hebben Mat en ik in deze hoek gevist, maar dan aan de overkant. Het is een mooie plek maar er kleeft een groot nadeel aan. Onder water liggen een groot aantal wortels. Ik ben me daar heel bewust van en vis met veilige systemen. Net als ik mijn schoenen weer aangedaan heb, om kwart over vijf, krijg ik een aanbeet op de meteor boilie van cc-moore. Hij kan het dus toch. Ik krijg contact met de vis en merk gelijk dat het geen grote is. Ik ben bezig met de dril als de vis een meter of tien uit de kant ineens een spurt neemt. Mijn slip staat niet super strak en zo krijgt dit beestje de kans om tussen de wortels door te schieten... Gevolg is vastzitten. Dus trek ik mijn schoenen maar weer uit en dit maal mijn broek ook en loop het water in. Ik voel nog een ruk en weg is de vis. Mijn montage zit nog vast. Ik sta tot mijn boxer in het water en weet de hele montage, maar dan zonder lood weer terug te krijgen. Hoewel ik weet dat er wortels zitten en er op bedacht ben, ben ik toch weer verrast. Ik vervang voor de zekerheid de montage. En gooi alles weer het water in. Vervolgens kleed ik me weer aan. Nu weet ik dat ik ook hier vlak voor de kant moet oppassen.



Om iets voor zessen valt de wind weg en veranderd het oppervlakte in een spiegel. Her en der zie wat bubbels. Maar echte bruis plakkaten zie ik niet meer. Ik vind dit altijd een magisch moment. Dit moment moet eigenlijk bevestigd worden met een flinke run. Vanuit het niets een full pull. Niet eerst een enkel piepje. Nee, gelijk het maximum van de piepers en de baitrunner. Helaas gebeurd dat niet op dit moment. Ik besluit dan maar een sigaartje op te steken. Normaal rook ik kleine sigaartjes maar dankzij Mathieu rook ik nu 20 cm lange Cubaanse sigaren. Dat houdt me wel even bezig.

Het zit er bijna op nog een halve sigaar. Heerlijk... Ik krijg in een keer een volle run op de meest rechtse hengel. De Nash Peach boilie heeft een karper verleid. 3 kg en 58 cm. Die kleine hebben wel pit in zich. Ik maak de plaatjes en zet hem met een glimlach weer terug. Toch nog een vis(je) op de kant.



Ik neem de moeite niet om deze hengel weer terug te gooien. Het zit er op. Laatste visdag voor dit jaar op Lac du Tolerme. Mat gaf aan in een vorige vissessie dat er in de buurt een meer geleegd wordt, een vidagne zoals dat heet. De vissen die in dat meer zitten worden dan verspreid over omliggende meren. Er “kunnen” dan vissen van 20 kg uitgezet worden. Misschien dus ook in het Lac.

Ik kreeg van een fransman te horen dat er een eind vorig jaar een 16 kg vis is gevangen EN terug gezet is. Volgende maand worden er ook roofvissen in het meer losgelaten. Snoeken, snoekbaars en Black Bass zullen dan horen tot de vaste bewoners. Dit zal de boel flink veranderen. Ik ga er vanuit dat dit ten gunste is van het meer. Als de fransen nu eens stoppen met het onnodig meenemen van vissen, denk ik dat het nog wel eens wat kan worden. Kleine vissen zullen verdwijnen en grote kunnen groter worden. We zullen zien. Want hoe meer ik dus niet succesvol ben op dit meer. Hoe meer drang ik krijg om eens echt succesvol te zijn.

Dus Lac du Tolerme…. Tot de volgende keer.