Op zondag 29 maart organiseerde de karper commissie Almere (KCA) "Een dagje maart 2009". Wij, Mies en Swiep waren erbij.
Ruim van te voren waren wij natuurlijk druk bezig met het voorbereiden en maken van plannen. Eigenlijk niet echt nodig want 9 van de 10 keer is het aan de waterkant toch weer anders. Maar goed het houdt je scherp. Het blijft zo dat we tot op het laatste moment nieuwe dingen aan het bespreken zijn over het plan van aanpak. Dan ineens komt het besef dat ook nog eens de klok verzet gaat worden wat weer betekend dat je voor je gevoel midden in de nacht eruit moet om op tijd op locatie te zijn voor de loting. Omgerekend 03:00 uur..... Pfffft dat was erg vroeg zeg.

Tot één dag voor de wedstrijd wisten wij al wat we zouden gaan doen en hoe we alles zouden gaan plaatsen. Maar de avond voor de wedstrijd bel ik mies op en zeg dat ik toch meer vertrouwen heb in een andere samenstelling van partikels dan de standaard duivenmix die meestal toch ook erg goed is. En net zo als ik mies ken, kent hij mij en heeft daar dan vrede mee en vertrouwd erop dat het ook goed is.

Ik stond dus de avond voor de wedstrijd nog heerlijk in de keuken (tot ergernis van de vrouw) en heb een heerlijke KARPER SOEP gemaakt. Hij heeft 1 nacht kunnen trekken en aan de waterkant hebben we hem afgemaakt. Dit door de soep met het water uit de Lage Vaart nog wat aan te lengen.



Met de spod eerst een paar keer geworpen om de juiste afstand te bepalen. Deze afstand hebben uitgelopen op de kant en door middel van steuntjes vastgelegd. Dit gaf ons de mogelijkheid elke molen te clipen om elke keer de zelfde stek te kunnen bereiken. Op het bedje van deze karpersoep hebben wij 3 beaasde onderlijnen gelegd en de laatste er ruim buiten.

Gezien het vroege uur hadden we beiden het idee gehad om de stretcher mee te nemen. Dit zodat we (gezien onze ervaringen) vast wel even een tukkie konden doen. Maar na een dik uur melde de eerste karper zich via de beet melder. Yes, dit gaf ons ineens nog meer vertrouwen. Als de weger komt horen we dat we gelijk waren met een ander koppel. Jos en zijn vismaat hadden een mooi karper van rond de 11 kilo. 

Ongeveer twee uur later kregen wij weer reactie op het voer en na een leuke dril haalt Mies nr 2 binnen. Als de weger weer bij ons is, krijgen we te horen dat we nu het enige koppel zijn met 2 vissen. Een snelle rekensom van de gewichten en wetend wat de zwaarste karper is, krijgen wij het besef dat we nu nr 1 staan. Het kan niet waar zijn. Niet te vroeg juichen want het is nog steeds ochtend en nog lang geen 17:00 uur er kan dus nog van alles gaan gebeuren. Bij al onze mede wedstrijdvissers, maar zeker ook bij ons.

We moeten dus weer aan het werk. De weger krijgt een telefoontje om naar een andere stek te gaan om te wegen en voor de grap zegt mies "Tot zo hè". Al lachend gooit hij zijn hengel weer in. En nog geen 5 minuten na het inwerpen gaat de volgende al. Als ook deze in het net zit bellen we de weger weer en zeggen ik zei toch al "tot zo" we hoefde niet eens het stek nr. door te geven maar karper nr. 3 is binnen.
 
Als het een tijdje stil is op de stek vullen we hem weer aan met de karpersoep door middel van de spod. Intussen hadden wij visite gekregen van een mede karpervisser (Jeroen) die ook aan onze paaswedstrijd mee vist. Zijn bezoek gaf hem de mogelijkheid de locatie te bekijken en gelijk ervaringen met elkaar te delen over het gebruik van het vissen met de lood systemen, de rigs, enz, enz. Gelukkig hebben we hem naast al die materiaal kennis ook kunnen laten zien dat het werkt omdat hij een paar runs heeft mogen meemaken.



Later die dag kregen we nog visite van een oud karpervisser die toch wel weer wilde beginnen, en nu samen met zijn zoon die alles nog moest leren. Eigenlijk net als z'n pa want die zei zelf al dat alles nu anders was dan vroeger. Deze man was erg verbaasd dat wij zo open en eerlijk over deze tak van het vissen praten. Hij had nog tegen zijn zoon gezegd dat ze vandaag waarschijnlijk een aantal vissers zouden treffen die gelijk alles zouden verstoppen en niets wilde vertellen over hoe, wat en welk aas. Maar dit had hij dus helemaal niet verwacht, zoveel open en eerlijkheid. Deze mensen weten nu gelijk waar Onzevissen.nl voor staat.

Ook kwamen de vader en zus van Mies even aan, want dat doen ze altijd als we in Almere zitten. Het maakt dan het niet uit welk weer type het is. Dit keer hadden ze geluk dat het goed weer was. Wij konden ze nu eindelijk laten zien hoe een karper uit het water komt want meestal als ze er zijn lukt dat natuurlijk niet of komt er een brasem aan de kant. Dit keer waren ze getuige van een karper run.



Over de hele dag gezien was het druk met karpers vangen, visite, tips en trucs geven aan voorbijgangers die er behoefte aan hadden. Één keer kregen we ook bezoek van een voorbijganger die zag dat de hengel krom stond en toch wel wilde weten wat er nou aanzat. Zijn opmerking was, dat die wel in stukjes in de pan zou passen, gelukkig merkte hij snel aan onze antwoorden dat hij beter zijn weg weer kon vervolgen..... Verschrikkelijk zulke mensen.

In totaal zijn er door ons 6 karpers uit het water gehaald, wat ons op deze wedstrijd de eerste plek heeft bezorgd. Bij de overige deelnemers had één team 3 vissen, één had 2 vissen en drie hadden 1 vis. 14 teams hebben helaas helemaal niets gevangen. Sommige zelfs geen brasem.



Het was een zeer leerzame dag, voor onze gasten die hun antwoorden beantwoord hebben gekregen maar ook voor ons. We  hebben hier diverse nieuwe dingen kunnen testen en met succes. Maar we weten wel dat het de volgende keer weer heel anders kan aflopen. We zullen zien.

Als jullie na het lezen van dit verslag ook zin hebben om mee te doen aan een karper wedstrijd. En jullie hebben je nog niet ingeschreven voor de paaswedstrijd die wij zelf organiseren? klik dan hier om te weten of er nog plaats is.