Interview met: Piet Vogel

Wat is je naam?
Piet Vogel.


Wat is je leeftijd?
50 jaar.

Wat is je woonplaats?
Amsterdam maar hopelijk voor het laatste jaar en kan ik volgend jaar in een warmer land wonen. Op dit moment hebben we meerdere opties wat de keuze weer moeilijker maakt. Helaas hebben we nog niets concreets na een behoorlijk lange tijd van zoeken in Frankrijk.

Ben je vrijgezel, samenwonend, getrouwd, kinderen?

Getrouwd met Esther en we hebben een dochtertje van 3 Suzanne. Wij hebben het geluk gehad dat onze droom alsnog uitkwam.

Heb je naast karpervissen nog meer hobby’s?

Timmeren vind ik erg leuk om te doen. Ik heb jarenlang een timmerbedrijf gehad en van het werken met mijn handen heb ik altijd veel voldoening. Die handigheid komt goed van pas in mijn rigbedrijfje. Ik weet zeker dat je door het technische inzicht gemakkelijker oplossingen ziet betreffende het knopen van een rig en de werking daarvan.

Hoe ben je met het karpervisvirus besmet geraakt?
Vissen is mij met de paplepel ingegoten. Mijn vader en moeder waren echte hengelsportliefhebbers en iedere zaterdag en zondag werden wij opgehaald door mijn 20 jaar oudere broer om ergens in Noord-Holland te gaan baarzen. De eerste herinnering die ik daarvan voor mij kan halen, was dat ik zo’n beetje vier jaar oud was. De hele week was ik dan al bezig om een hengeltje en een dobbertje zelf te maken. Zo’n hengeltje maakte ik dan bijvoorbeeld van een uitschuifbare antenne en de dobber meestal van een stukje kurk. De haken vond ik op de markt achter de visstal. Natuurlijk ging dat altijd mis en moest ik alsnog met een hengel van broerlief aan de gang, maar dat deerde mij niet. Deze visweekenden kwamen helaas ten einde toen mijn vader op mijn negende jaar overleed.

Vanaf mijn tiende jaar mocht ik in het weekend vissen met mijn neef Piet Zijs, die in die tijd een bekende snoekbaarsvisser was. Nou dat vond ik echt super, helemaal gek was ik daarvan. Snoekbaarzen deden wij op de Vecht bij Muiden of op het Amsterdamse IJ, en dat gebeurde altijd met de pen en spiering. Ik was er echt verslaafd aan en dacht aan niets anders. Dat ging op een gegeven moment natuurlijk ten koste van mijn schooltijd die volgens mij veel te lang was. Na een tijdje kwam ik er achter dat het wel heel gemakkelijk was om een dagje te spijbelen. Zelf schreef ik dan een briefje en dat ging altijd goed. Leren ging mij heel gemakkelijk af en overgaan en daarna examens maken waren geen enkel probleem, alleen de grote aantallen verzuimdagen vielen op een gegeven moment op bij mijn moeder. Gelukkig kon ik haar als enig thuiswonend kind zonder vader alles op de mouw spelden. In 1978 kwam ik voor het eerst in aanraking met het karpervissen.

Tijdens een weekendje op de camping bij een toenmalige vriendin kon ik met een paar bekenden van haar mee naar de karperput in Scharwoude. Deze ervaren putvissers visten met een vies ruikend deeg gemaakt van hondenbrokken gemengd met trouvit en brinta. Die avond ving ik op een snoekbaarshengel een karper van 61 cm en ik was meteen verkocht. Daarna heb ik daar een jaar lang gevist op alle mogelijke manieren: penvissen ‘s morgenvroeg voordat de meute arriveerde, daarna overschakelen op het afstandvissen en de laatste uurtjes gingen de korsten te water. De hele dag werd door mij benut, dan snel naar huis om de volgende dag weer als eerste aan het water te zijn. Op weg naar de put reed ik altijd over een sluisje van het IJsselmeer. Voor dat sluisje lag een mooie kom die rondom voorzien was van vrijstaande rietstengels. Op een warme dag stopte ik daar eens en keek vanaf de sluis de kom in. Zag ik dat nu goed? Zwom daar een groepje karper? Ja hoor midden in de kom zwom een schooltje karper en meteen smeedde ik een plan om daar te gaan vissen. Die stek heb ik twee jaar helemaal in mijn eentje kunnen bevissen en ik heb er de basis gelegd voor mijn huidige karpervisserij. Het vissen deed ik daar met twee hengels. Eén op afstand met een hele aardappel en de tweede hengel met de pen strak tegen de rieten.

In die twee jaar heb ik vele karpers gevangen maar het gewicht (tot 15 pond) bleef een beetje achter. Ik hoorde verhalen in de hengelsportwinkel dat er in Amsterdam West regelmatig vissen werden gevangen van meer dan twintig pond. Dat wilde ik ook en zo werd mijn ultieme karperwater ingeruild voor de lawaaierige Sloterplas in Amsterdam West.

Een mooie vis van Piet Vogel

Hoe veel jaar vis je al actief op karper?
Vanaf 1978 vis ik actief op karper tussendoor nog wel 3 jaar op snoekbaars gevist. Het is niet meer weg te denken uit mijn leven. Iedere dag ben ik in mijn gedachten altijd bezig met karpervissen, zeker nu ik de laatste jaren meer op kantoor dan langs de waterkant heb kunnen doorbrengen.

Wat is je favoriete aassoort en waarom?
Boilies omdat ik daar nog een beetje selectief mee kan vissen. Vooral de grotere diameters en daarvan meerdere exemplaren op een hair maken het voor kleinere vissen moeilijk het aas op te nemen.

Als je met boilies vist koop je ze of rol je ze zelf?
Gelukkig krijg ik al jaren mijn boilies van een sponsor. Zelf maken deed ik nooit want dat koste mij vistijd. Ik was liever aan het water. Sinds twee jaar gebruik ik de Triggerbaits boilies van Rob Kuijpers. In het verleden veelal readymade bollen gebruikt maar omdat ik veel tijd op een en hetzelfde water begon te vissen liepen de resultaten terug. Na mijn overstap naar een goede kwaliteit freezerbol kwamen de resultaten weer terug en bleven daarna stabiel. Tijdens een Frankrijktrip schroom ik er niet voor om readymade boilies mee te nemen vanwege het grote gemak. Niets is erger dan beschimmelde bollen op een lopende stek. Probeer dan maar eens goede boilies te vinden in de omgeving waar je vist!

Wat is jou favoriete rig en waarom?
AIk verander veel van rigs door wisselende omstandigheden. Ik vis ook nooit met gelijke rigs en gebruik op al mijn hengels verschillende montages. Ik heb wel (mits de bodem dat toe laat) een voorkeur voor korte rigjes van 8 tot 12 cm met een langstelig haakje. De laatste tijd vergeet ik dan zeker de shot on the hook niet want dit geeft je rig nog meer draaivermogen. Daarnaast ben ik ook een liefhebber van de extreem korte Chodrig geworden. Deze rig heeft één seizoen op Vinkeveen gered voor mij en met de juiste leader en licht werploodje kun je deze zelfs op een wierveld gebruiken.

Wat is je favoriete montage systeem?
Zie boven maar ik heb wel een voorkeur naar een inline lood met een kort agressief hakend rigje. Het lood moet dan op een shokker manier bevestigd worden, dus tijdens het kopschudden makkelijk wegschuiven van de haakpunt. Ook hier geldt natuurlijk dat het allemaal afhangt van de bodemgesteldheid. Bij een zachte bodem gebruik ik graag een Helikopter systeem. Hiermee kan ik de rig op de juiste afstand fixeren van het lood zodat de rig netjes op de bodem blijft liggen zonder dat het zware lood de rig meetrekt in de blubber. Daarnaast zijn ook de omstandigheden van de stek van groot belang in mijn keuze betreft de loodmontage. Zijn er obstakels in de buurt en is er een kans dat de vis deze kan bereiken dan gebruik ik steevast een systeem dat behalve het lood ook de leader en voorslag vrij laat komen. Alleen de rig blijft dan in de bek van de vis en als je net als ik ook de weerhaak altijd plat knijpt is hij de rig ook in een mum van tijd kwijt. Dit loodsysteem heb ik ooit de naam gegeven van ‘het nieuwe denken’ want loodverlies alleen is soms niet genoeg! Ook met dit principe kun je nog variëren. Zo kun je kiezen voor een Helikopter/Chod systeem, voor een Freedom leadclip of een Roelof Schut inline loodsysteem. Al deze manieren zijn erg veilig, al kun je nooit spreken van 100% veilig, denk daar altijd aan. Deze systemen mogen nooit je alibi zijn om op een onmogelijke stek te gaan vissen!

Vis je liever alleen of met een vismaat?
Tijdje met een vaste vismaat (waarvan ik dacht dat het een echte vriend was) gevist maar dat is niet bevallen. Ik vis nu weer graag alleen en doe dat met veel plezier.

Hoe ziet jou ideale vismaat eruit?
Kan ik maar beter niet op ingaan!

Heb je een voorkeur voor overdag of ‘s nachts vissen en waarom?
? Overdag het liefst, en wel op trekroutes richting de holding plaatsen. Ik heb teveel jaren in een tentje geslapen en kan het niet goed meer opbrengen om midden in de nacht uit mijn slaap te worden gerukt. Ik wil ook graag de aanbeet zien en genieten van alles om mijn heen. Tijdens een nachtelijke aanbeet ben ik de eerste 2 minuten volledig slaapdronken bezig, dat vind ik niet genieten. Dus als het mogelijk is (90% van mijn visserij) vis ik overdag.

Op welk type water vis je het liefst en waarom?
Grote openbare wateren hebben altijd mijn voorkeur genoten. Ook uit riviervisserij haal ik enorm veel voldoening. Ik ben geen klein water visser want ik houd er niet van als ik stekken moet delen. Ook BTW zijn aan mij niet besteed. Niet dat ik er moeite mee heb dat anderen het wel doen maar het is gewoon niet mijn ding! Laat mij maar klooien op een water waar ik de overkant niet van kan zien. Dat is voor mij het ultieme avontuur.

Wat is je persoonlijk record en waar heb je deze gevangen?
Net even voorbij de 25 kilo en gevangen in 1995 op Fôret d’Oriënt. Mijn eerste veertiger was meteen een vijftiger. Daarna nog wel een aantal vissen gevangen die net onder dat persoonlijk record bleven maar helaas heb ik het nog niet kunnen verbeteren. Dat gaat komend jaar hopelijk gebeuren. Ik heb grote plannen en ga heel veel uren vissen.

Wat is jou mooiste ervaring met betrekking tot karpervissen?

Ik houd van het buitenleven en geniet van alles dat de natuur ons biedt. Als je daar voor openstaat vliegen de uren tijdens het vissen werkelijk voorbij. Een dag niet op het water is een dag niet geleefd! Als ik thuis kom van een dag vissen verlang ik meteen alweer naar de volgende visdag!

Een mooie vis van Piet Vogel

Wat is je grootste karpervisblooper?
Tijdens een sessie op een grote rivier in zuidwest Frankrijk heb ik een echt grote fout gemaakt die voortkwam door te nonchalant om te gaan met een zoveelste aanbeet. De aanbeet wilde ik stap voor stap fotograferen om dit te verwerken in een presentatie. Nu dat heb ik geweten! Normaal gesproken zwommen de vissen na een aanbeet meteen de vaargeul in zodat ik alle tijd had om de run vast te liggen. Omdat het die ochtend erg mistig was zag ik te laat dat deze vis totaal anders te werk ging. Hij zwom recht naar de overkant het ondiepe op en dook pardoes de takken van de in het waterstaande bomen in.

Na mijn fotowerk ben ik de vis achterna gegaan en kwam er pas op het water achter dat hij niet in de vaargeul zat. Ik volgde mijn lijn want zag helemaal niets door de dichte mist. Ik merkte natuurlijk wel dat ik steeds dichter naar de oever aan het varen was en vermoedde het ergste. Bij de takken aangekomen bleken mijn angstige vermoedens helaas helemaal waar. De lijn ging loodrecht naar beneden tussen een dikke boomstronk door. Ik pakte mijn lijn en trok instinctief een beetje. Meteen voelde ik dat er flink terug getrokken werd. Ik herhaalde voorzichtig hetgene dat ik eerder deed en nu hoorde ik een meter of twintig verder een hels kabaal aan de oppervlakte. Ik besloot mijn molenbeugel open te zetten en te varen richting de plek waar het lawaai vandaan kwam.

Nog steeds zag ik bijna niets maar ineens viel mijn oog op een massief gebouwde spiegelkarper waarvan de omvang mij deed huiveren. De vis lag redelijk vast tussen een aantal boomtakken en kon geen kant meer op. Wat een bak! En ook nog eens een spiegel, deze moest ik vangen! Ik kon echter niets anders doen dan proberen deze vis daar te scheppen en dan de lijn door te knippen. Langzaam en zonder schokkerige bewegingen om de vis maar niet te laten schrikken probeerde ik het schepnet onder hem te krijgen. Helaas net voordat ik het net onder de vis kon plaatsen gaf de vis een paar flinke rukken met zijn kop en klapte ruw met zijn immens grote staart en zag ik in slowmotion het ergste gebeuren, de haak scheurde los! Meteen daarna zakte de vis weg van het wateroppervlak en zag ik hem langzaam dieper wegvallen veilig voor mijn net. Ik stond als aan de grond genageld want deze vis was absoluut de grootste die ik ooit had gezien. Met grote zekerheid kan ik zeggen dat hij zwaarder is geweest dan de magische 30 kilo grens! Hoe kon ik zo stom zijn en deze topvis verspelen door pure nonchalance. Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan dat ik deze domheid heb laten gebeuren om een paar spannende actie foto’s te maken. Tot op de dag van vandaag (4 jaar geleden) denk ik nog bijna dagelijks terug aan die fatale dag!

Hoe uren per jaar vis je op karper?
Helaas de laatste 3 jaar heb ik veel te weinig kunnen vissen. Dat ga ik komende seizoenen heel snel inhalen en dan vis ik zoals ik altijd heb gedaan bijna iedere dag.

Besteed je veel tijd aan de voorbereiding?
Normaal gezien ben ik altijd bezig met voorbereiden. Neem ik als voorbeeld mijn voormalige thuiswater de Sloterplas, Tijdens de jaren dat ik daar veel uren maakte was ik iedere dag met de boot op het water. Zo kon ik goed beoordelen wanneer ik wel en wanneer ik niet moest gaan vissen. Ook ben ik door de vele observatie uren achter de vaste trekroutes gekomen op die plas wat het vissen voor mij aldaar eenvoudig maakte.

Wat wens je nog te bereiken met betrekking tot karpervissen?
Mijn droom is en blijft een 30 kilo vis te vangen op een mega groot water. Daarnaast gewoon zo lang mogelijk blijven genieten van al het moois langs de waterkant. Kijk en geniet!

Heb je nog wijze raad voor je mede-karpervissers?
Ik val misschien in herhaling maar kijk niet naar resultaten van andere vissers maar doe je eigen ding en geniet vooral veel. Iedereen beleeft deze hobby op zijn eigen manier dus zoek voor jezelf de leukste en avontuurlijkste manier om je tijd langs het water door te brengen.

Een mooie vis van Piet Vogel

Piet: Bedankt.

Buienradar

Advertenties