Onzevissen was uitgenodigd om te komen vissen bij Henri en Johan te Soest. Deze heren hebben wij ontmoet op een karperwedstrijd van de KCA. Het was toen hun 1e wedstrijd om eens te kijken of ze het leuk vonden. Blijkbaar wel, want toen ze daar hoorde dat wij 2 weken later op dat zelfde traject ook een wedstrijd hadden georganiseerd hebben ze vrijwel direct zichzelf ingeschreven. Naderhand is er nog wat sms en mail verkeer geweest tussen Johan en Mies. waarbij ook de vraag kwam of wij eens naar hun toe wilde komen om eens aan de Eem te gaan zitten. Op 06-06-09 was het dan zover. We zouden met z'n vieren een nachtje maken op de Eem.
Omdat je met je navigatie moeilijk een stek aan kan geven besluiten we om maar af te spreken bij Johan thuis. Eerst een bak koffie nemen en alvast wat leuke verhalen te horen over een vissessie die ze hebben gehad in Frankrijk. Een lang weekend waar ze veel lol hebben gehad en leuke video beelden gemaakt. Die we ook nog ff snel hebben bekeken. We zouden haast vergeten dat we daar heen kwamen om te vissen. Maar omdat het toch kriebelt drinken we onze koffie op en gaan naar de de visstek.
Aangekomen bij de Eem wijst Johan ons de stekken en zien dat er al iemand op onze stek aanwezig is. Gelukkig geen vissers.... wel een verliefd stel die daar lagen te "paaien" om maar een beetje in de karpervissers taal te blijven. Omdat we toch graag vanaf die stek wilde gaan vissen, lopen we rustig die richting op. Met iets meer volume in de stem bespreken we de taktiek en ja dit het helpt.... de paai is gestopt. We besluiten dan de spullen er maar heen te gaan brengen en we lopen terug naar de auto's. Nog even denkt het stel dat ze verder kunnen gaan, maar als ze op afstand ineens 3 man aan zien komen lopen met volle bepakking, kiezen ze toch het hazen pad en onze stek is vrij.
Als we op de nog warme stek aankomen zouden we het liefst in rap tempo de hengels opgetuigen en in werpen. Maar we konden ons nog net inhouden en hebben eerst wat rond gekeken en met de voerboot een aantal rondje gemaakt. Johan, die al wist waar die wilde gaan liggen, had alles dus al klaar toen wij nog moesten gaan beginnen. Hij kwam eens bij ons kijken en vertelde dat Henri al onderweg was. Zijn tweede vraag was of we al wisten hoe laat we de bami wilde gaan nuttigen. Er was ons eerder die week namelijk al gevraagd of wij bami lekker vonden. Dit omdat Patricia, de vriendin van Johan, dit wel wilde maken en komen brengen.
Als wij eindelijk alles op de plek hebben liggen en wij met z'n drieën naar de amiaud rodpod staan te kijken (binnenkort een test verslag), komt Henri eraan. Hij heeft net zoals Johan zijn spullen in no time staan. Als we naar Henri toe lopen zien we dat hij niet alleen is, hij heeft zijn hond "Shadow" meegenomen, een geweldig beest. Volgens mij wist Shadow niet dat er eten onderweg was, want hij had zo'n trek dat die maar vast aan het gras begon te trekken. Maar ja, een paar vlekken op je lijf maakt je nog geen koe. Dus komt wat er in gaat via dezelfde weg er ook weer uit (net groene bami met veel saus). Hij moest om het er uit te krijgen zelfs nog een stap achter uit zetten. Gelukkig zaten wij zelf nog niet te eten.
Maar dan was het zover, Patricia komt er aan met een grote tas vol warme bami (de echte bami). We hebben daar heerlijk aan de waterkant zitten smullen van deze lekkernij. Gelukkig heeft Patricia al belooft het vaker te willen maken als we met z'n allen weer aan de waterkant zitten :-) Wel moesten we ons bordje goed in de gaten houden en niet even neer zetten. Shadow was snel en had ook wel zin in deze bami. Begrijpelijk, want deze zag er beter uit, bleef bij ons gewoon in ons zitten en het rook ook beter dan gras. Na de koffie is het voor de viervoeter over en wordt door Henri thuis gebracht. Dat was maar beter ook, want hij vond alles leuk en lekker. Daarnaast kroop hij lekker op je schouders en liet regelmatig z'n stem potlood zien. Maar dat zal wel komen omdat er die middag iets niet afgemaakt was op deze locatie.
Als Henri weer terug komt met een halve fles cola in een sinas fles en wij een heerlijk biertje nemen merken we al snel dat het geen pure cola is. Niet dat het erg was want Henri stond nog goed op de been en was niet van plan nog op pad te gaan. Maar een spraakwaterval heb je dan wel. Als Henri na een misser opnieuw zijn haak aas eraan moet gaan zetten hebben onze oren dan ook even rust. Een paar heerlijke minuten. De lijn wordt weer uitgevaren en niet veel later krijgt hij beet. Hij mag een spiegel aan de schubben zitten. Helemaal top, de eerste karper op de kant en gelijk zijn eerste Eem spiegel. 
Henri is nu helemaal in z'n nopjes en vertelt ons een verhaal over een hengel die hij volgens mij vroeger heeft gehad. Het verhaal ben ik kwijt omdat hij het hengeltje zo duidelijk beschreef als een zeer fijn hengeltje, zo'n dun fijn hengeltje, weet je wel een echt heel fijn hengeltje met zo'n fijn molentje er op. Waarop Johan tegen hem zegt: "Oh ja, je bedoelt zo'n dun fijn hengeltje". En de hele zin komt nogmaals uit de mond van Henri over dat hele fijne hengeltje. Je snapt dat wij daar helemaal in een deuk lagen en hij eerst zelf nog niet doorhad wat er nou aan de hand was. Maar de rest van deze sessie en de komende tijd zal dat er zeker nog in blijven Henri dat fijne hengeltje.
Later op de avond komen er bolletjes en gehakt balletjes in pinda saus tevoorschijn. Deze lekkernij in combinatie met veel gezelligheid en een biertje maken deze avond helemaal super. Als opeens onze sounder box begint te piepen rennen Mies en ik naar onze stek en mies heeft contact met een vis. Maar tijdens het binnen draaien is al heel snel duidelijk dat het hier om een brasem gaat. Omdat de waterspiegel zo'n 30 a 40 cm lager ligt dan de kant ga ik plat op m'n buik liggen om de brasem te onthaken. Ik pak het lood vast en probeer zo de haak uit de lip te trekken. Maar net op dat moment slaat deze wilde bras(em) met z'n kop en Mies heeft een dubbelvangst..... Hij heeft een Swiep gevangen. Toch leuk want nou ben ik zijn PB (Personel Best). De haak van Mies is goed scherp en zit precies in de palm van mijn hand. Henri komt kijken terwijl ik de haak vast houd en twijfel of ik hem zal afknippen en door drukken. Hij pakt mijn hand vast zegt: "Tanden op elkaar en niet kijken". Eigenlijk ken ik hem nog niet zo goed maar toch vertrouw ik hem en weg is de haak. En moet eerlijk zeggen erin gaf een beroerder gevoel. Tnx Henri voor het onthaken van een swiep.
Rond een uurtje of één besluiten we te gaan slapen want een beetje slaap kunnen we wel gebruiken. Nog steeds verwachten we wel meer karper op de kant. We zijn zeker van onze stek en aas. Omdat de tent van Mies en mij staat ca. 50 meter verderop van Johan en Henri staat horen we die nacht wel diverse malen in de verte wat piepjes. We worden niet geroepen en we zien verder niets dus hup de slaapzak weer in.
Als we 's morgens een sms krijgen dat de koffie klaar staat, horen we wat er die nacht allemaal gebeurt was. Op de stek van Johan en Henri zat de fam. Brasem aan tafel en zij hebben de hele nacht Johan en Henri wakker weten te houden. De ochtend was het rustig en konden we genieten van de rust tijdens een bak koffie. We hebben leuke gesprekken gehad en veel lol, afgewisseld door nog één brasem die Michel dit keer op zijn buik onthaakt.
De vangsten waren mager: 1 spiegel karper, teveel brasem en 1 swiep. Dit keer heeft het water gewonnen maar als ik de reacties van de andere zo hoor, komen we zeker nog eens terug want het belangrijkste van alles was dat het leuk was en dat het zeker voor herhaling vatbaar is.
