Vandaag is het vrijdag, de laatste vis dag. Het is vandaag alles of niets. Ik wordt voor de wekker wakker. Toch blijf ik nog even liggen. Wat 6 uur is al vroeg genoeg. Ik hoop dat mijn “Malheur” vandaag een veranderd in “Bonheur” – Geluk.

Gister avond ben ik met mijn ruitenwissers op de 1 na hoogste stand naar huis gereden. Mijn broek was vanochtend nog niet droog. Ik heb van Mathieu een regenbroek kunnen lenen, maar zijn benen zijn iets korter dan die van mij. Het onderste gedeelte steekt er ver onderuit. Maar beter iets dan niets. Alles bij me behalve een regenbroek.

Nu rij ik met de ruitenwissers op dezelfde stand weer naar het meer. Het komt nog steeds met bakken uit de lucht.



Aangekomen bij de parkeerplaats, is Mathieu net aan het uitladen. We kijken elkaar aan en we bedenken dat we ook wel echt gek zijn dat we dit doen. Maar hoe dan ook hebben we er veel plezier in. Als we op de stek zijn, geeft Mathieu aan dat ik met acht hengels vis. Hij wil graag mij met een goed gevoel naar huis laten gaan. Ik geef aan dat ik hoop dat het dan goed gaat. Mathieu geeft aan: “we zullen zien”.

Om 10:45 is het zo ver. Tijdens een droog moment krijgt Mathieu op één van zijn hengels een run. Hij laat mij de vis drillen (merci, encore un fois) en zowaar glijdt er na 10 minuten een mooie vis in het net. Het is een schub van 5 kilo. Ik ben helemaal de wolken. Blij met een vis van 5 kilo. Geweldig.



Als ik weg loop van mijn hengels om even wat uit de auto te halen, blijkt dat ik een zakker krijg op één van mijn hengels. Helaas mist Mathieu deze. Als hij vervolgens ook een lijnbreuk heeft, geef ik aan dat hij niet mijn ongeluk moet overnemen.

Mathieu gaat elke week op vrijdag zwemmen met zijn zoontjes, zo ook deze vrijdag. Wij nemen afscheid en bedanken elkaar voor alles. Hij gunt mij het beste en vooral nog een mooie vis. Die wens werd mij gegund.

Het heeft de hele dag af en aan geregend. De wind is wel vijf keer gedraaid en we hebben twee keer een stevige windhoos over ons heen gehad. Omdat de wind draaide, stond onze brolly bij de tweede keer recht in de wind. We waren al nat, maar we zagen allebei niets meer door onze bril. Rond 6 uur droogde het op en werd alles rustig. De zon brak door, de zwaluwen vlogen laag over het water. Gewoon super om dat nog even mee te maken voordat ik vertrek. Her en der begonnen gelijk weer vissen te springen. Forel, maar ook karpers.



Rond zeven uur krijg ik een aanbeet. Precies op dat moment is dus blijkbaar mijn batterij van mijn pieper leeg. Ik hoor dus niets en ik één keer valt het mij op dat mijn Swinger beweegt. Ik zoek contact met de vis en voel weerstand. Hij is gehaakt.



Na een leuke maar, rustige dril schuift er een mooie spiegel van 7 kg in het net. Eindelijk gelukt. Helemaal geweldig. Als ik dan ook iets meer dan een half uur later nog een 3 kilo vis vang ben ik tevreden. Zie je het kan toch.



September ga ik weer hier heen, maar dan lekker op vakantie met mijn vrouw. Wie weet dat ik dan samen met Matthieu eens een super sessie kan hebben. Voor die tijd zal Swiep tijdens zijn zomervakantie het hier ook weer eens gaan proberen. Ik hoop dat de vissen dan meer zin hebben.

Ondanks alle tegenslagen, harde wind, regen, kapot materiaal, lossers, missers en kou… heb ik toch genoten. Ik kom zeker weer een keer om te vissen, want er zit groter…… Dat weet ik zeker en de aanhouder wint. Mijn vingerbeschermer heeft zijn beste tijd gehad :)



5,00 kg 71 cm 10:45 Michel
7,00 kg 76 cm 18:50 Michel
3,00 kg 58 cm 19:30 Michel

Mathieu, Merci pour tous.