De laatste wedstrijd van de kca Almere was aan de beurt. De 10 van September. Zondag ochtend 27 September, om 5 uur stond ik bij Justin voor de deur om zijn spullen in te laden waarna wij richting de Trekweg in Almere reden.

De auto weer tot het dak toe vol. Met een goed voorgevoel zaten we onderweg het een en ander te bespreken over de aas keuze en dat soort dingen.

De loting was weer als gewoonlijk. Nummertjes in fotorolletjes. Justin moest weer ons lootje trekken. En trok net als bij de 24 uur van Almere Stek nr 1. dus ook nu moesten we daarvoor de auto 5 meter verplaatsen en we waren er al. Stek 1 is een veel beviste stek. Vaak is deze stek tijdens de wedstrijd niet zo "vruchtbaar". Maar eens kijken of we daar dit keer verandering in kunnen brengen. De overkant heeft een serie bomen, riet en een aantal inhammen. We maken de keuze om tussen deze obstakels een compacte voerplek te maken. Dit vooral omdat groot aantal vissers daar niet willen/durven te gaan liggen.

Net als vorig jaar bij de 10 uur van September beginnen we ook deze ochtend met veel mist, gelukkig konden we onze stek aan de overkant net zien.


 
We tuigen de hengels op en ik begin met spodden. We hebben deze keer een mix met veel zoete mais. Ja, we weten dat hier veel brasem gevangen wordt. Maar die vangen wij ook op wat anders dus deze keer proberen we het zo. Dan maar veel brasem en een paar karpers dachten we, nog niet wetend wat komen ging.



Als we de juiste afstand hebben op de spod hengel, lopen we de lijn uit op de kant en zetten twee steuntje zodat we de lijnen op de hengels steeds op dezelfde afstand kunnen clippen. We zien een klein bootje aankomen met drie roofvissers er in die de lijnen in het water hebben liggen, trollen zoals ze dat noemen. Ik geef een gil en vraag netjes hoe diep ze gaan, en hoop op een antwoord. Maar ze kijken me aan of ze water zien branden, dus ik vraag het nogmaals en ja er komt geluid uit. "Nee, we gaan niet zo diep krijgen we als antwoord". Maar jullie raden het al... Piepjes op de eerste hengel, de tweede, de derde en ja ook op de vierde hengel. Grrrrrr.... die mannen schik, haha m'n eerste aanbeet roept die nog. Als die al onze lijnen los heeft gemaakt vertel ik hem dat er nog 40 man zit. Maar luisteren ho maar en varen gewoon door. Terwijl ik samen met Justin de knopen uit de lijn haal zie ik hoe onze buren zitten te worstelen met een bootje aan de lijn, hardleers deze mensen. Als ik dan mijn lijn uit de knoop heb en hem wil afmeten op de steuntjes kom ik erachter dat iemand anders de steun harder nodig had dan wij want die is ineens spoorloos. Loop dus weer de spod uit, plaats een nieuwe steun en kan weer verder met vissen.

Om ongeveer kwart over twaalf krijg ik een telefoontje van Johan (HJ team Soest). Daar is een schubkarper in het net gekomen van 12,2 pond en 74 centimeter lang.

Eerste vangst Henri

Het bleek de tweede vis te zijn van de wedstrijd. Inmiddels begin je toch al aardig te twijfelen aan je rig en je aas. Maar na controle blijkt alles gewoon in orde te zijn dus gaat het snel weer terug en zit er niets anders op dan wachten.


Gehaktballen van José

José (de moeder van Justin) had gezorgd voor heerlijk eten voor tussen de middag waar we heerlijk van gegeten hebben. José bedankt nogmaals de ballen waren weer heerlijk.

Lekker eten

Als ik na het eten nog wat wil bij spodden merk ik dat het geluk vandaag echt niet aan onze kant staat want ik sta ineens met 2 delen van de spod hengel in mijn hand.
Gelukkig heeft Justin er ook nog een bij zich zodat we wel gewoon door kunnen met spodden.

Gebroken spodhengel

Rond half vier kreeg ik weer een telefoontje van Johan en ja hoor, ze hadden nummer twee op de mat. Een mooie schubkarper van 9,4 pond en 67 centimeter lang. Op dit moment staat het HJ team Soest op de eerste plaats.

Tweede vangst Henri

En eerlijk is eerlijk we gunnen het ze wel. Helaas blijft het schrikbarend stil bij ons op de stek. Op zo'n moment begin je echt aan alles te twijfelen, maar je weet gewoon uit ervaring dat je op deze manier eerder wel vis op de kant hebt gehad. En als later blijkt dat over de hele dag maar vier vissen zijn geland en volgens mij eigenlijk ook helemaal geen brasems gevangen zijn dan valt bij mij in elk geval al de twijfel ineens weg. Als je nu terug kijkt naar de dag dan hebben we qua weer een heerlijk dagje gehad want het was een prima dag.

Na afloop verzamelde we allemaal op stek 15. Waar het een gezellige drukte is, en iedereen verbaasd is over de vangsten van vandaag. Op de prijzen tafel deze keer jrc slaapzakken, strechers, bivi lampen en heel veel soorten tasjes. De winnaars van deze wedstrijd HJ team Soest (Henry en Johan). Zo mogen dus als eerste kiezen. 

De eerste plek voor Henri en Johan

veel plezier van de slaapzakken van JRC..

Lekker slapen in de slaapzak

Als al de prijzen zijn vergeven is het tijd voor de loting voor de teams die geen karper gevangen hebben. Als Jos verteld dat het kokertje met nr 1 als eerste mag kiezen is bij ons al duidelijk dat Justin weer een kokertje moet gaan halen. En wat denk je …… Justin flikt het gewoon weer en pakt nr 1. Voor ons dus eerste keus op wat er nog ligt, en voor ons wordt het de onthaak mat. De rest van de loting gaat in rap tempo door en iedereen gaat met een prijs naar huis.

Natuurlijk feliciteren wij Henry en Johan met de eerste plaats. Het is ze dan eindelijk gelukt ;-) Bij de laatste paar wedstrijden waren deze heren net een plaatsje onder ons.
Dus daar is nu een gezonde vete tussen ons ontstaan.

Binnenkort krijg ik te horen en te zien van Henry waar die mee heeft gevist en wat hij aan de waterkant uithaalt (karper dans) om de vis op de kant te krijgen. Natuurlijk willen wij die karper dans ook leren dus gaan we op les bij Henry en Johan.

Advertenties