Weerlaram: Hoezo?

Zoals vele van jullie gisteren meegemaakt hebben heeft het flink ge-onweerd. Ik had op buienradar eerder een klein onweerbuitje gezien, maar die leek langs ons heen te gaan.... dacht ik.

 

Vol goede moed ging ik eindelijk even weer vissen. Met een paar druppels over ons heen zou ik het prima uit kunnen houden. Mijn idee: even een paar uurtjes op de surf vissen. Wie weet wat de avond mij zou brengen. Ik had Swiep en Justin beide een sms gestuurd of ze ook zin hadden, maar beide waren druk met werk en andere bezigheden. De eerste onweersbui zou langs drijven, en dat deed het ook. Maar nadat deze dus voorbij was gedreven draaide de wind en kwam de onweers bui toch over ons heen. Ik had mij paraplu met de rug in de wind staan, zo zat ik lekker droog en uit de wind.

Na deze bui werd het rustig. Erg rustig zelfs. Heerlijk, de temperatuur is duidelijk gedaald. Ik ga naast mijn paraplu zitten want daar is het net iets koeler en heb ik minder last van de muggen. Even een moment van echt genieten. Heerlijk kan vissen toch zijn. Ik hoor rechts van me een springende vis. Als ik opsta om even over het water heen te kijken zie ik in de lucht een donkere rand. Het is nu al donker, maar dat verschil zie je toch heel duidelijk. Net als me dat opvalt voel ik de wind opkomen. Volledig uit de andere richting. Ik bedenk me geen moment, trek de stormpalen van mij paraplu uit de grond. Draai de plu en zet deze achter een struik in de laagste stand uit de wind. Pak een serie haringen en zet alles binnen 30 seconden zo goed mogelijk vast. Als ik mijn spullen er onder aan het leggen ben, wordt ik gebeld door mijn vrouw of ik al op weg ben. Bij ons thuis stormt het erg hard, dat is hier 3 km vandaan. Ik geef aan dat ik dat niet redt en dat ik hem wel uitzit. Ik heb dat nog niet gezegd en er komt een windhoos voorbij. Deze duwt op 40 meter bij mij vandaan een boom om. De stormpalen zijn echt STORMpalen op dit moment. Als de grootste windhoos voorbij is zie ik boven mij een soort wolk muur voorbij trekken. Het onweer dat eerst nog ver weg leek zit nu direct boven mij. Ik pak mijn fototoestel en begin de lucht te fotograferen.  

Onweer langs het water

De volgende fase is een 30 minuten lange stortregenbui (als het niet langer is). Echt ongelovelijk hoeveel regen er valt. Mijn schoenen zijn doorweekt omdat er een 2 cm water om mij heen staat en er een soort rivier voor mijn neus ontstaat.

Regen, regen en nog eens regen

Uiteindelijk ontstaat er een momentje van rust. Ik besluit ff te laten weten aan het thuisfront dat hier alles goed is en dat ik het nog doe. Ik besluit dan ook, na even gekeken te hebben op buienradar, dat het verstandiger is naar huis te gaan. Pas dan wordt het me duidelijk dat er een weeralarm afgegeven was.... mmmm

Advertenties